فیلم مالاریا رو پریشب دیدم. هیچ پیش زمینه ای ازش نداشتم. با اینکه آخرش یه جورایی پایان باز داشت و منو به حال خودم رها کرد و گذاشت تو خماری، ولی حال اون لحظه هایی که فیلمو میدیدم خوب بود. مثلا با شخصیت سمیرا همزاد پنداری کردم و میگفتم چقد خوب میشد آدما اینجوری بهم کمک میکردن بدون سوتفاهم. دیروزم فیلم جهان با من برقصو دیدم. ببین فیلمی بود که در بازم در لحظه خوب بود. ولی مثلا سکانسی نداشت که خیلی طلایی باشه من به مامانم نشون بدم حداقل. منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

کتونی مردانه انجمن شعر و ادب رها (میخانه) ما پابرهنگان وارثان تاریخیم لوازم یدکی درمانگاه بیماریهای نشیمنگاهی وبلاگ شخصی سید ابوالفضل موسوی کابینت ممبران